Halloween vs. Día de los Muertos, część 1. Walmart


Rozpoczynam cykl Halloween vs. Día de los Muertos. Czyli Stany kontra Meksyk, komercja kontra tradycja.

Już od początków października ulice, sklepy, wystawy, stragany, zalewają się czaszkami, kościotrupami, dyniami, kośćmi, przebraniami, perukami i wszelkiego rodzaju gadżetami z okazji dnia zmarłych i halloween. Czasem trudno nawet stwierdzić co jest na którą okazję. Jeśli spytać przeciętnego Meksykanina o halloween, to parsknie śmiechem i powie, że to marna gringowska zabawa, tandeta, komercja, gringos nie mają kultury, skąd niby to święto itd. Nie to co Meksyk! My mamy swój Día de los Muertos! Tradycja, kultura, od wieków pielęgnowana i wspaniale celebrowana. I racja, Día de los Muertos to z pewnością najpiękniejsze, najciekawsze i najbardziej wyjątkowe święto w Meksyku. Bez wątpienia moje ulubione. W domach, a nawet w firmach, sklepach i miejscach publicznych; stawia się ofrendas, czyli ołtarzyki poświęcone zmarłym. Na takim ołtarzyku stoi zdjęcie zmarłego, a wokół rozsypane są słodycze, kwiaty, jedzenie i picie (jego ulubione!), a także różne przedmioty, które kiedyś do niego należały. Kiedy mieszkałam w Ciudad del Carmen (na południu Meksyku) dosłownie w każdym domu i prawie każdym sklepie były ustawione ofrendas. Były naprawdę piękne, kolorowe i wprowadzały jakąś mistyczną i duchową atmosferę. Do tego zapach świec, specjalne ciasta (pan de muertos) i kościotrupie dekoracje. Cudowne!

Co innego Halloween. Zaproszenia na pre-halloween, halloween, mega halloween, after-halloween itd. itd. napływają. W zeszłym roku imprezy halloweenowe odbywały się praktycznie od połowy października do połowy listopada. I tu jest właśnie różnica. Halloween jest imprezą, jedną, dwoma, bądź czterema jeśli ktoś ma wenę na taką ilość strojów. Halloween to przebranie, chodzenie po domach za słodyczami (praktykuje się bardzo!), duchy i czachy. Ale wszystko kolorowe i wesołe, na niby. Ni to straszne, ni to śmieszne, a w zasadzie to takie dopracowane, ładne i uśmiechnięte, czyli very gringo-style. Oczywiście, lubią-nie lubią, prawie wszyscy na te imprezy chodzą (następny wpis zadedykowany będzie najbardziej wypasionej imprezie halloweenowej ever! Uwaga!). Mamy właśnie sezon tuż-przed, więc przygotowania idą pełną parą. Stroje halloweenowe sprzedają się jak świeże bułeczki, wszelkie świeczki, maski, czaszki tak samo. W Walmarcie już od dawna jest wysyp halloweenowych kubków, talerzyków, obrazków, dekoracji itd. I niektóre są naprawdę genialne. Nie mogłam się oprzeć i kupiłam sobie fioletowy kieliszek na kościotrupiej ręce. Tego typu bajery. I jak tu nie konsumować?







mój kieliszek!





Jeżeli masz dziecko, siostrzyczkę, braciszka, siostrzeńca, kuzynkę...i trochę fantazji, w sam raz!;)

i koniecznie Virgencita z Judaszkiem

Pan de muertos czyli słodkie bułeczki, dodatek do gorącej czekolady, i like!

Do wyboru do koloru, najgorsze słodkości świata (nie lubię meksykańskich słodyczy, ale fajnie wyglądają)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Ciężkie życie aksolotla

Obraz
Ten wpis, oraz po części także blog, chciałabym zadedykować aksolotlom. Za ich ciężki żywot, za kawał brudnej roboty i za wszelkie zło świata tego, które dzielnie od wieków pochłaniacie (nie mówiąc już o brudach Xochimilco, ¡ qu é asco! ).  Tyle słowem wstępu. Ale o co chodzi? Okazuje się, że aksolotl to nie tylko fascynujący bohater z opowiadania pewnego słynnego Argentyńczyka. Nie tylko słodkie, różowe i tajemnicze stworzonko, które można hodować w domowym akwarium (tzn. generalnie nie można, ale…). Nie tylko zagadkowa płazo-ryba (?), na której eksperymentują naukowcy, badając jej wyjątkowe zdolności regeneracji. Nie tylko istota, która może całe życie pozostać w stadium larwy (tej różowej, teenage for ever!) i tak też się rozmnażać. Może nigdy nie dojść do wieku dorosłości, kiedy to przeistacza się w obleśnego, chropowatego, czarnego potwora. No właśnie, jakby tego im było mało, aksolotle są jeszcze mocno naładowane całą gamą mitów i symboli. Okazuje się, że ta mała,
Czytaj więcej

O znajomościach, przyjaźniach i rodzinie w Meksyku

Obraz
Wpis ten zawdzięczam i dedykuję Klubowi Polek na Obczyźnie , który jest najfajniejszym miejscem internetowego świata, motywuje do działania, pisania i blogowania.  W Meksyku wiele spraw może sprawiać trudności i nie tak łatwo jest się Europejczykowi przystosować. Ogromne odległości, korki, brak zieleni (DF), przeludnienie, załatwianie formalności migracyjnych, inny styl życia/bycia, inna mañana , itp. Ale jest coś, co porównując z jakimkolwiek innym miejscem na świecie, w Meksyku przychodzi łatwo i przyjemnie; a mianowicie kontakt z ludźmi i nawiązywanie znajomości.  Gdy po raz pierwszy przyjechałam do Meksyku (do Ciudad del Carmen) na roczną wymianę w 2005 roku, byłam jeszcze tą trochę nieśmiałą, mało atrakcyjną dziewczyną, która raczej wolała stać zboku i obserwować, niż być w centrum zainteresowania. Meksyk okazał się najlepszym lekarstwem na nieśmiałość i niską samoocenę . I nie chodzi tu tylko o fizyczne powodzenie, ale przede wszystkim  o ogromne zainteresowanie jakim
Czytaj więcej

Prawo jazdy z supermarketu

Obraz
 Kto był w Meksyku ten wie, a kto nie był, ten też ma jakieś wyobrażenie, jak wygląda jazda samochodem po miastowym gigancie. Nie bez powodu mówi się „Ale Meksyk!“. Na początku nie chce się wierzyć, że egzaminy na prawo jazdy rzeczywiście nie istnieją. W sumie, zależy to od stanu. Są takie, w których trzeba zdać egzamin, zazwyczaj jednak polega on na zaznaczeniu na kartce odpowiedzi na parę podstawowych pytań i nie stanowi problemu nawet dla średnio-inteligentnego kandydata na kierowcę. O egzaminach praktycznych nie mamy co mówić, bo ich nie ma. Tak też postanowiłam sprawdzić to całe prawo jazdy, bo rzeczywiście nie chciało mi się wierzyć. Wielu znajomych z Europy nawet nie kłopocze się z wyrobieniem meksykańskiego dokumentu, bo przecież wystarczy dówd osobisty, prawko krajowe, czy jakakolwiek legitymacja, bo meksykański policjant i tak nie ma pojęcia co jest na nim napisane. Powód do wystawienia mandatu (szególnie jak się jest z „zagranicy“) zawsze się znajdzie, a brak praw
Czytaj więcej