O mnie


Z Meksykiem mam do czynienia od 2005 roku, kiedy to trochę z przypadku znalazłam się tu na rocznej wymianie, mieszkałam u rodzin meksykańskich, podróżowałam, poznawałam i powoli zaczęłam zakochiwać się w tym kraju. 

Potem powrót, studia - Socjologia, Iberystyka, Cesla, wszystko to, aby lepiej zrozumieć świat, ten tu i ten tam, do którego zawsze chciałam wrócić; odpowiedzieć na nurtujące mnie od dawna pytania, niby proste, ale nie do końca. Wróciłam w 2011 jeszcze na studia i tak zostałam. Dziś, po dużej dawce nauki, literatury, rozmów, dyskusji i samego życia, staram się znaleźć odpowiedzi na te wszystkie, pojawiające się wciąż pytania - Dlaczego Meksykanin nigdy nie mówi 'nie'? Dlaczego na ulicach miast jest tylu pucybutów? Dlaczego Meksykanie używają tony żelu do włosów? Dlaczego trzeba najpierw potwierdzić (umówione wcześniej) spotkanie zanim się na nie przyjdzie? Dlaczego spotykam ludzi którzy mają na imię Lenin, Marks, albo innych co chcą, aby mówić do nich Hitler? Dlaczego w urzędach, wypełniając dokumenty musisz wpisać swoją rasę? Co znaczy być białym człowiekiem w Meksyku? Czy Meksykanie są rasistami? Czemu Meksykanie są tak wierzący, a polityka i szkoła absolutnie nie angażują się w kwestie religii? Jaką rolę odgrywa telenowela w Meksyku i jaki ma wpływ na społeczeństwo? Dlaczego Meksykanie traktują lepiej Europejczyków niż swoich obywateli?  I tak dalej, i tak dalej. 

Żyję, studiuję, pracuję, obserwuję, analizuję, dociekam, zapisuję i dzielę się wszystkim co wydaje mi się warte przekazania. Nie spocznę póki nie rozwiążę paru istotnych problemów świata.

 Masz pytania? Pisz na isiakk@gmail.com

Ostatnio zmieniam życie: cokrajto.com

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Ciężkie życie aksolotla

Obraz
Ten wpis, oraz po części także blog, chciałabym zadedykować aksolotlom. Za ich ciężki żywot, za kawał brudnej roboty i za wszelkie zło świata tego, które dzielnie od wieków pochłaniacie (nie mówiąc już o brudach Xochimilco, ¡ qu é asco! ).  Tyle słowem wstępu. Ale o co chodzi? Okazuje się, że aksolotl to nie tylko fascynujący bohater z opowiadania pewnego słynnego Argentyńczyka. Nie tylko słodkie, różowe i tajemnicze stworzonko, które można hodować w domowym akwarium (tzn. generalnie nie można, ale…). Nie tylko zagadkowa płazo-ryba (?), na której eksperymentują naukowcy, badając jej wyjątkowe zdolności regeneracji. Nie tylko istota, która może całe życie pozostać w stadium larwy (tej różowej, teenage for ever!) i tak też się rozmnażać. Może nigdy nie dojść do wieku dorosłości, kiedy to przeistacza się w obleśnego, chropowatego, czarnego potwora. No właśnie, jakby tego im było mało, aksolotle są jeszcze mocno naładowane całą gamą mitów i symboli. Okazuje się, że ta mała,
Czytaj więcej

O znajomościach, przyjaźniach i rodzinie w Meksyku

Obraz
Wpis ten zawdzięczam i dedykuję Klubowi Polek na Obczyźnie , który jest najfajniejszym miejscem internetowego świata, motywuje do działania, pisania i blogowania.  W Meksyku wiele spraw może sprawiać trudności i nie tak łatwo jest się Europejczykowi przystosować. Ogromne odległości, korki, brak zieleni (DF), przeludnienie, załatwianie formalności migracyjnych, inny styl życia/bycia, inna mañana , itp. Ale jest coś, co porównując z jakimkolwiek innym miejscem na świecie, w Meksyku przychodzi łatwo i przyjemnie; a mianowicie kontakt z ludźmi i nawiązywanie znajomości.  Gdy po raz pierwszy przyjechałam do Meksyku (do Ciudad del Carmen) na roczną wymianę w 2005 roku, byłam jeszcze tą trochę nieśmiałą, mało atrakcyjną dziewczyną, która raczej wolała stać zboku i obserwować, niż być w centrum zainteresowania. Meksyk okazał się najlepszym lekarstwem na nieśmiałość i niską samoocenę . I nie chodzi tu tylko o fizyczne powodzenie, ale przede wszystkim  o ogromne zainteresowanie jakim
Czytaj więcej

Prawo jazdy z supermarketu

Obraz
 Kto był w Meksyku ten wie, a kto nie był, ten też ma jakieś wyobrażenie, jak wygląda jazda samochodem po miastowym gigancie. Nie bez powodu mówi się „Ale Meksyk!“. Na początku nie chce się wierzyć, że egzaminy na prawo jazdy rzeczywiście nie istnieją. W sumie, zależy to od stanu. Są takie, w których trzeba zdać egzamin, zazwyczaj jednak polega on na zaznaczeniu na kartce odpowiedzi na parę podstawowych pytań i nie stanowi problemu nawet dla średnio-inteligentnego kandydata na kierowcę. O egzaminach praktycznych nie mamy co mówić, bo ich nie ma. Tak też postanowiłam sprawdzić to całe prawo jazdy, bo rzeczywiście nie chciało mi się wierzyć. Wielu znajomych z Europy nawet nie kłopocze się z wyrobieniem meksykańskiego dokumentu, bo przecież wystarczy dówd osobisty, prawko krajowe, czy jakakolwiek legitymacja, bo meksykański policjant i tak nie ma pojęcia co jest na nim napisane. Powód do wystawienia mandatu (szególnie jak się jest z „zagranicy“) zawsze się znajdzie, a brak praw
Czytaj więcej